ATS Neuroflow

IAS Johansen – Indywidualna Stymulacja Słuchu

Co to za metoda?

Indywidualna Stymulacja Słuchu to metoda duńskiego nauczyciela i psychologa dr Kjelda Johansena, która jest przeznaczona dla osób mających trudności w słuchaniu, mówieniu i pisaniu. Dotyczy to zarówno dzieci, młodzieży jak i osób dorosłych. Bazą w/w trudności często są zaburzenia procesów przetwarzania słuchowego. Zaburzenia tego typu to niedobór występujący w procesach przetwarzania informacji na drodze słuchowej. Może mieć postać trudności w słyszeniu, rozumieniu mowy, rozwoju języka i uczeniu się. To znaczy, że osoba z centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego nie ma możliwości pełnego wykorzystania słyszanego sygnału akustycznego przy prawidłowym jego odbiorze w strukturach obwodowych (Katz, 1994).

Dla dzieci z grupy ryzyka zaburzeń przetwarzania słuchowego charakterystyczne są następujące symptomy:

częste infekcje ucha, problemy ze słuchem,
trudności ze słuchem przy dużym natężeniu odgłosów w tle,
trudności ze zrozumieniem wypowiedzi ustnych,
nadwrażliwość na głośne dźwięki lub określone tony,
mowa monotonna, bez wyraźnej intonacji,
opóźniony rozwój mowy, ubogi zasób wyrazów i słaba znajomość gramatyki,
trudności z wypowiadaniem zdań złożonych,
trudności z zadawaniem pytań i z zainicjowaniem rozmowy,
trudności z czytaniem, pisaniem (częste błędy)
trudności z koncentracją uwagi, trudności ze skupieniem uwagi na głosie osoby mówiącej,
trudności ze zrozumieniem i wykonaniem poleceń ustnych,
trudności z wykonaniem pracy w sytuacji wielu odgłosów w tle,
reakcje na własne imię w dużej grupie opóźnione, lub brak reakcji,
prace domowe wykonywane są dłużej niż to jest konieczne,
w wyniku błędów z brakiem zrozumienia poleceń, czynności wykonywane są błędnie, tak jak się dziecku wydaje, a nie tak jak było w zadaniu,
polecenia wykonane znacznie później po zaobserwowaniu jak to inni wykonują,
odpowiedzi ustne wypowiadane powoli, często z dużym wysiłkiem.

Rozwiązaniem w/w problemów może być zastosowanie metody Indywidualnej Stymulacji Słuchu K.Johansena. Bazą procesu terapii jest diagnostyka wykonana za pomocą audiometru, dokładne zbadanie lateralizacji oraz testach mowy utrudnionej w tym teście dychotycznym Na tej podstawie zostaje przygotowany program słuchowy, który przygotowany na płycie CD słucha się przez słuchawki np. w domu, według określonego harmonogramu. Najczęściej przez 10 minut dziennie przez okres 6-8 tygodni. Po tym czasie powtarza się badanie, porównuje wyniki z poprzednim i przygotowuje kolejny program słuchowy. Proces terapii jest indywidualny, a jego czas przebiegu to zazwyczaj 6-18 miesięcy.

Szczegóły na temat programu, uprawnionych terapeutów oraz Kwestionariusz Wstępny dla rodzica można znaleźć na stronie http://www.johansen-ias.pl

Zaburzenia procesów przetwarzania słuchowego to niedobór występujący w procesach przetwarzania informacji na drodze słuchowej. Może mieć postać trudności w słyszeniu, rozumieniu mowy, rozwoju języka i uczeniu się.

Objawiają się niezdolnością do:

rozumienia mowy, nawet przy normalnym progu słuchu
rozumienia mowy w słabych warunkach akustycznych (np. hałaśliwym otoczeniu)
rozumienia mowy zniekształconej lub niewyraźnej
uczenia się w oparciu o bodźce słuchowe*

* „Audiologia kliniczna” pod redakcją prof. dr hab. med. M. Śliwińskiej-Kowalskiej

Dla dzieci z grupy ryzyka zaburzeń przetwarzania słuchowego charakterystyczne są następujące symptomy:

częste infekcje ucha, problemy ze słuchem,
trudności ze słuchem przy dużym natężeniu odgłosów w tle,
trudności ze zrozumieniem wypowiedzi ustnych,
nadwrażliwość na głośne dźwięki lub określone tony,
mowa monotonna, bez wyraźnej intonacji,
opóźniony rozwój mowy, ubogi zasób wyrazów i słaba znajomość gramatyki,
trudności z wypowiadaniem zdań złożonych,
trudności z zadawaniem pytań i z zainicjowaniem rozmowy,
trudności z czytaniem, pisaniem (częste błędy)
trudności z koncentracją uwagi, trudności ze skupieniem uwagi na głosie osoby mówiącej,
trudności z nawiązaniem kontaktów i zawieraniem znajomości,
trudności ze zrozumieniem i wykonaniem poleceń ustnych,
trudności z wykonaniem pracy w sytuacji wielu odgłosów w tle (lepsze funkcjonowanie w sytuacji 1na 1),
reakcje na własne imię w dużej grupie opóźnione, lub brak reakcji,
prace domowe wykonywane są dłużej niż to jest konieczne,
w wyniku błędów z brakiem zrozumienia poleceń, czynności wykonywane są błędnie, tak jak się dziecku wydaje, a nie tak jak było w zadaniu,
polecenia wykonane znacznie później po zaobserwowaniu jak to inni wykonują,
odpowiedzi ustne wypowiadane powoli, często z dużym wysiłkiem.

CO MOŻE WPŁYNĄĆ NA ROZWÓJ PRZETWARZANIA SŁUCHOWEGO?

Diagnostyczne zaburzenia neurologiczne i genetyczne (porażenie mózgowe, Zespół Downa).
Dziedziczne predyspozycje połączone z opóźnieniami neurologicznymi.
Neurorozwojowe opóźnienie, opóźnienie rozwoju mowy, dysleksja, dyspraksja, Zespół Aspergera.
Zaburzenia prawidłowo przebiegającego rozwoju:

choroby, wypadki, zmiana lateralizacji w stosunku do preferencji;

CO WYRÓŻNIA METODĘ JOHANSENA IAS

Muzyka w metodzie IAS jest specjalnie skomponowana, aby obejmować zakresem różne częstotliwości potrzebne do stymulacji.
Obiektywna diagnoza za pomocą audiometru.
Każde dziecko otrzymuje indywidualny program, który będzie najlepiej pasował do jego możliwości słuchowych (uwzględnia lateralizację słuchową oraz skierowany jest na harmonizację częstotliwości czystych tonów/dźwięków mierzonych audiometrycznie).
Kjeld przyjął, że jest różnica między funkcjonowaniem lewego i prawego ucha.
Przyjął, że można wzmacniać działanie słuchowej stymulacji jeśli specyficzne obszary, w których występują problemy (zgodnie z wynikami audiogramu) zostaną pobudzone.

Johansen IAS redukuje sygnał na częstotliwościach, których w porównaniu do optymalnej krzywej są zbyt wrażliwe i podnosi natężenie sygnału na tych częstotliwościach, które są zbyt mało wrażliwe.

Uważał, że poprzez stymulację konkretnych obszarów mózgu problemy z nadmierną wrażliwością można redukować.
Pionierska praca Johansena IAS to stworzenie programu o tego typu indywidualizacji dla konkretnej częstotliwości w oparciu o wyniki audiogramu.

IAS – Indywidualna Stymulacja Słuchu Johansena jest formą pomocy dzieciom z centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego.

Twórcą metody jest dr Kjeld Johansen – duński nauczyciel i psycholog.

Metoda skierowana jest do dzieci, młodzieży i dorosłych z zaburzeniami przetwarzania bodźców słuchowych, w tym osób:

z opóźnieniem rozwoju mowy,

z dysleksją,

z ADHD,

z zaburzeniami koncentracji uwagi,

z zaburzeniami uwagi słuchowej,

z zaburzeniami percepcji słuchowej,

z porażeniem słuchowym,

z nadwrażliwością na dźwięki,

z autyzmem;

Program terapeutyczny w formie indywidualnie filtrowanej muzyki instrumentalnej nagrywany jest na płyty CD. Dziecko otrzymuje płytę do domu i słucha jej codziennie przez 10 minut przez słuchawki. Postępy w terapii kontrolowane są co 4 do 8 tygodni (zależnie od wieku i dysfunkcji), za każdym razem dziecko otrzymuje nową, specjalnie dla niego przygotowaną płytę CD z programem terapeutycznym. Program stymulacji trwa 6-10 miesięcy.

Dla dzieci z grupy ryzyka zaburzeń przetwarzania słuchowego charakterystyczne są następujące symptomy:

częste infekcje ucha, problemy ze słuchem,
trudności ze słuchem przy dużym natężeniu odgłosów w tle,
trudności ze zrozumieniem wypowiedzi ustnych jak również z ich prawidłowym zrozumieniem,
nadwrażliwość na głośne dźwięki lub określone tony,
mowa monotonna, bez wyraźnej intonacji,
opóźniony rozwój mowy, zasób wyrazów i znajomość gramatyki uboga,
trudności z wypowiadaniem zdań złożonych,
trudności z zadawaniem pytań i z zainicjowaniem rozmowy,
trudności z czytaniem, pisaniem (częste błędy)
trudności z koncentracją uwagi, trudności ze skupieniem uwagi na głosie osoby mówiącej,
trudności z nawiązaniem kontaktów i zawieraniem znajomości,
trudności ze zrozumieniem i wykonaniem poleceń ustnych,
trudności z wykonaniem pracy w sytuacji wielu odgłosów w tle (lepsze funkcjonowanie w sytuacji 1na 1),
reakcje na własne imię w dużej grupie opóźnione, lub brak reakcji,
prace domowe wykonywane są dłużej niż to jest konieczne,
w wyniku błędów z brakiem zrozumienia poleceń, czynności wykonywane są błędnie, tak jak się dziecku wydaje, a nie tak jak było w zadaniu,
polecenia wykonane znacznie później po zaobserwowaniu jak to inni wykonują,

odpowiedzi ustne wypowiadane powoli, często z dużym wysiłkiem.

CO WYRÓŻNIA METODĘ JOHANSENA IAS

Muzyka w metodzie IAS jest specjalnie skomponowana, aby obejmować zakresem różne częstotliwości potrzebne do stymulacji.
Obiektywna diagnoza za pomocą audiometru.
Każde dziecko otrzymuje indywidualny program, który będzie najlepiej pasował do jego możliwości słuchowych (uwzględnia lateralizację słuchową oraz skierowany jest na harmonizację częstotliwości czystych tonów/dźwięków mierzonych audiometrycznie).
Kjeld przyjął, że jest różnica między funkcjonowaniem lewego i prawego ucha.
Przyjął, że można wzmacniać działanie słuchowej stymulacji jeśli specyficzne obszary, w których występują problemy (zgodnie z wynikami audiogramu) zostaną pobudzone.

Johansen IAS redukuje sygnał na częstotliwościach, których w porównaniu do optymalnej krzywej są zbyt wrażliwe i podnosi natężenie sygnału na tych częstotliwościach, które są zbyt mało wrażliwe.

Uważał, że poprzez stymulację konkretnych obszarów mózgu problemy z nadmierną wrażliwością można redukować.
Pionierska praca Johansena IAS to stworzenie programu o tego typu indywidualizacji dla konkretnej częstotliwości w oparciu o wyniki audiogramu.

Opracowanie:
Na bazie materiałów do kursu wprowadzającego do metody Johansen IAS